Δυο λόγια γι' αυτή τη σχολική χρονιά...
Κατά τη σχολική χρονιά 2017 - 2018 η Ε΄ 2 τάξη του Δημοτικού Σχολείου Λακκίου Λέρου με υπέυθυνο εκπαιδευτικό τον δάσκαλο κ. Κόλλιας Γεώργιο πραγματοποίησε τρία Εκπαιδευτικά Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων ενώ συμμετείχε σε Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων που υλοποιούσε η Ε΄ 1 τάξη του σχολείου με υπεύθυνη εκπαιδευτικό την κα Έλενα Μποζίνη (Δασκάλα). Τα προγράμματα μας είχαν τους παρακάτω τίτλους:
- «Αντικαθιστώ τη γλώσσα μου με ένα λογοτεχνικό βιβλίο»,
- «Γινόμαστε μικροί βιβλιοθηκονόμοι»,
- «Δημοκρατία και Ελευθερία στην Εκπαίδευση - Γνωριμία κι επαφή με τις αρχές της παιδαγωγικής του Alexander Sutherland Neil» και
- «Το σχολείο πέρα από τα σύνορα» (συμμετοχή στο πρόγραμμα της Ε΄1 τάξης).
Η γλώσσα μου, μια τέχνη μέσα μου!
Ένας απέραντος κόσμος!
Η αξία του λογοτεχνικού λόγου αποτελεί ένα κομμάτι της ανθρώπινης δημιουργίας που βελτιώνει το ήθος και την ψυχή του ανθρώπου δίνοντάς του την ευκαιρία να ανακαλύψει έναν πλούσιο γλωσσικό κόσμος ο οποίος του διεγείρει τη φαντασία και του δίνει τη δυνατότητα να αγαπήσει το βιβλίο τόσο πολύ ώστε να θέλει να ''ρουφήξει'' και την παραμικρή του λεπτομέρεια. Από πολύ νωρίς με τα παιδιά αναγνωρίσαμε αυτή τη δυνατότητα και αποφασίσαμε να αντικαταστήσουμε τα κείμενα της γλώσσας μας με το βιβλίο του Έκτωρ Μαλό, «Χωρίς Οικογένεια». Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να μας δικαιώσουν. Τα παιδιά ανυπομονούσαν κάθε βδομάδα να επεξεργαστούμε κι ένα καινούργιο κεφάλαιο από το βιβλίο, να μάθουμε καινούργιες λέξεις, να ζωγραφίσουμε περιγραφές, να κάνουμε τρισδιάστατες απεικονίσεις σκηνών από το βιβλίο, να δραματοποιήσουμε διαλόγους και να εντοπίσουμε μεταφορές που μας ταξίδευαν σε έναν πανέμορφο κόσμο. Το βιβλίο μας έδωσε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε τη συμπεριφορά μας μέσα από τη συμπεριφορά των ηρώων ενώ μας άνοιξε δρόμους και σε στίχους και τραγούδια που εάν τα αντιπαρέβαλλες με συγκεκριμένα κειμενικά νοήματα θα έβρισκες κοινούς ''τόπους''. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτέλεσε ένα απόσπασμα του βιβλίου της ενότητας με τίτλο: «Ο Θίασος του Βιτάλι» όπου η περιγραφή του συγγραφέα στην οποία ο μικρός Ρεμί παρομοιαζόταν με τέρας μας οδήγησε στο τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη «ο Καθρέφτης» το οποίο και επεξεργαστήκαμε (δες επισυναπτόμενο υλικό). Παράλληλα μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία καλύψαμε και τους αναγκαίους για το γλωσσικό μάθημα στόχους του Αναλυτικού Προγράμματος. Όλα έγιναν χωρίς καν να το καταλάβουμε. Δείτε παρακάτω ένα μικρό δείγμα της δουλειάς μας.
Χωρίς_Οικογένεια_-_Ο_θίασος_του_Βιτάλι_-_Κείμενο.zip | |
File Size: | 6354 kb |
File Type: | zip |
Ο_Θίασος_του_Βιτάλι_-_Καθρέφτης_-_Φύλλο_Εργασίας_Δραστηριοτήτων.pdf | |
File Size: | 299 kb |
File Type: |
Εκπαιδευτική Ρομποτική και Λογοτεχνία
Μία ομαδική εργασία που μας εξέπληξε ήταν η παρουσίαση ενός κειμενικού αποσπάσματος από το ''Χωρίς Οικογένεια'' του Έκτορα Μαλό από την ομάδα του Ορφέα και της παρέας του. Οι γνώσεις του μικρού μαθητή πάνω στον προγραμματισμό μικρών ρομπότ μας έβαλε όλους σε μια διαδικασία μάθησης που είχε σε όλους κάτι να μας πει. Τα παιδιά οπτικοποίησαν σκηνές από το βιβλίο και στη συνέχεια το αποτέλεσμα αυτό το χρησιμοποίησαν ως πίστα πάνω στην οποία το ρομπότ ήταν προγραμματισμένο να πηγαίνει από τη μία σκηνή στην επόμενη δείχνοντάς μας τη σειρά των γεγονότων όπως εξελίσσονταν. Πραγματικά σπουδαία δουλειά! Μπράβο παιδιά!
Φτιάχνουμε το δικό μας λαχανόκηπο
Στο πλαίσιο των προσπαθειών μας για ανάληψη ευθυνών απέναντι στη φύση, το περιβάλλον αλλά και απέναντι στον εαυτό μας αποφασίσαμε με τα παιδιά πως θα ήταν ωραία ιδέα να δημιουργήσουμε το δικό μας λαχανόκηπο στο σχολείο. Έτσι, θα μαθαίναμε τι σημαίνει να φροντίζω ένα φυτικό οργανισμό και θα αναλαμβάναμε την ευθύνη του να κάνουμε πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα την αυλή μας και για τους μαθητές του υπόλοιπου σχολείου. Ακόμη, μέσα από αυτή τη διαδικασία θα συνεργαζόμασταν και θα ερχόμασταν πιο κοντά, ενώ παράλληλα, θα απολαμβάναμε τη δυνατότητα να λάβουμε σημαντικές γνώσεις φυσικής, γλώσσας και μαθηματικών με τον πιο δραστήριο και διασκεδαστικό τόπο. Μάλιστα αφού στην όλη μας προσπάθεια βάλαμε αγάπη και μεράκι για καιρό απολαμβάναμε τη δυνατότητα να τρώμε όλοι μαζί για δεκατιανό στο σχολείο υγιεινή σαλάτα από, λάχανο, κρεμμύδι, ραπανάκι κι άλλα λαχανικά εποχής παρέα με ό,τι άλλη λιχουδιά μπορούσαμε να φέρουμε από το σπίτι μας. Η διαδικασία αυτή, μας ένωσε και μας έκανε να περνάμε όμορφα τις σχολικές μας μέρες έχοντας τη δυνατότητα εκτός από απλοί μαθητές να είμαστε και λίγο κηπουροί, λίγο μετεωρολόγοι αλλά και μάγειρες και τραπεζοκόμοι. Το απολαύσαμε όσο δε φαντάζεστε!
Μάθαμε κι ένα καινούργιο τραγουδάκι!
Μεταμορφώνουμε την τάξη μας!
Από τις πρώτες μας μέρες στο σχολείο και στην τάξη ο χώρος μας δημιουργούσε μια αποστροφή. Οι τοίχοι ήταν λευκοί χωρίς κάτι το ιδιαίτερο κι ακόμα κι αν τους γεμίζαμε με τις ζωγραφιές μας σίγουρα αυτό δε θα ήταν κάτι μόνιμο. Θέλαμε να αφήσουμε το στίγμα μας σε αυτήν την τάξη και να θυμίζουμε σε όλους ότι τα ''Αερόστατα'' πέρασαν και από εκεί. Τα παιδιά λοιπόν, συζήτησαν με την εικαστικό του σχολείου μας κυρία Αναστασία Φαφούτα και της ζήτησαν να αφήσει για λίγο στην άκρη τις αυστηρά δομημένες απαιτήσεις του Αναλυτικού Προγράμματος και να βάλουν μπροστά ένα σχέδιο αναμόρφωσης μίας μεγάλης πλευράς του τοίχου της τάξης που θα έκανε το χώρο πιο ευχάριστο και χαρούμενο για μας. Πράγματι, το αποτέλεσμα μας δικαίωσε όλους αφού σε κάποια φάση νομίζαμε πως δεν κάνουμε μάθημα στην τάξη μας αλλά ότι όλοι μαζί πετάμε στον ουρανό μαζί με τα υπέροχα αερόστατά μας.
Υ.Γ.: Μας βρήκαμε και τραγούδι! Ακούστε το παρακάτω!
Υ.Γ.: Μας βρήκαμε και τραγούδι! Ακούστε το παρακάτω!
Γινόμαστε μικροί Βιβλιοθηκονόμοι!
Η συμπεριφορά μας είχε δυσκολίες... Πολλές φορές αδυνατούσαμε να συνεργαστούμε και ψάχναμε λύσεις. Τα συμβούλιά μας και οι σχέσεις μας έντονες. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, πως ίσως θα ήταν καλό να προσπεράσουμε το ''εγώ'' μας και να κάνουμε κάτι που θα μας φέρει πιο κοντά, θα μας βοηθήσεις να αναλάβουμε ευθύνες και η εν δυνάμει επιτυχία του θα αποτελέσει πηγή ενός ''καλού'' από το οποίο θα ξεδιψάει όλο το σχολείο. Ποια ήταν αυτή η σκέψη; Η δημιουργία μιας σχολικής βιβλιοθήκης και η προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε με κάθε επαγγελματισμό το λειτούργημα του βιβλιοθηκονόμου. Σε μία κενή αίθουσα του σχολείου μας, εντοπίσαμε ξεχασμένα λογοτεχνικά παιδικά βιβλία ατακτοποίητα και ατάκτως τεθειμένα στο σχολικό χώρο. Αμέσως αμέσως αναλάβαμε πρωτοβουλία κι αρχίσαμε να χτίζουμε μία βιβλιοθήκη από την αρχή. Οι βασικοί παιδαγωγικοί στόχοι που θέσαμε ήταν:
- να γνωρίσουμε το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου,
- να αναγνωρίσουμε την αξία του εξωσχολικού βιβλίου,
- να αναλάβουμε ευθύνες απέναντι στα μέλη της σχολικής κοινότητας και
- να οδηγηθούμε σε μορφές αυτόνομης διαχείρισης του εαυτού μας αλλά και αυτόνομης αναζήτησης της γνώσης.
- Αναζήτηση και καταγραφή των εξωσχολικών βιβλίων που υπάρχουν στο σχολείο.
- Κατάταξη των καταγεγραμμένων βιβλίων ανά ηλικιακή ομάδα και ανά θεματική κατηγορία ανάγνωσης και μελέτης.
- Προγραμματισμένη εφαρμογή εβδομαδιαίας λειτουργίας της βιβλιοθήκης με ευθύνη των μαθητών της τάξης (ορίζονταν 4 υπεύθυνοι για κάθε εβδομάδα λειτουργίας) ως χώρο μελέτης, χαλάρωσης και εναλλακτικών δραστηριοτήτων για τα παιδιά.
- Προγραμματισμένη εφαρμογή εβδομαδιαίας λειτουργίας δανεισμού βιβλίων με υπεύθυνους λειτουργούς τους μαθητές της Ε΄ 2 τάξης.
- Δημιουργία καρτών μέλους βιβλιοθήκης για όλους τους μαθητές του σχολείο αλλά και του νηπιαγωγείου.
- Δημιουργία κανονισμού λειτουργίας και ενημέρωση προς όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας για τους σκοπούς και τους στόχους της βιβλιοθήκης.
- Δημιουργία εργαστηρίου συντήρησης παλιών βιβλίων και μόνιμης ομάδας προσθήκης νέων βιβλίων στη βιβλιοθήκη.
- Αναζήτηση βιβλίων με στόχο τον εμπλουτισμό του υλικού από άλλα πλαίσια ή οργανισμούς (πηγές: τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου, οι γονείς τους, η βιβλιοθήκη του Δήμου Λέρου, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου).
- Δημιουργία ομάδας ανάγνωσης ή παρουσίασης βιβλίων που αξίζει να διαβαστούν από μαθητές του σχολείου που χρησιμοποιούσαν τακτικά τη βιβλιοθήκη.
- Επίσκεψη στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λέρου με στόχο τη γνωριμία μας με το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου, τη γνώση της διαδικασίας δανεισμού και χρήσης ενός άλλο χώρου που είναι αφιερωμένος στο βιβλίο και παρουσίαση του βιβλίου: «Πού πήγαν τα Χριστούγεννα;» του Βαγγέλη Ηλιόπουλου με στόχο την επιτέλεση δραστηριότητας δημιουργικής γραφής με θέμα: «τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα για μένα;».
- Παρουσίαση της πορείας του προγράμματος: «Γινόμαστε μικροί βιβλιοθηκονόμοι» από τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές της τάξης στους γονείς των παιδιών μέσω διαδικτυακής ομάδας κοινωνικής δικτύωσης.
Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λέρου
Περί τα τέλη της ολοκλήρωσης του εκπαιδευτικού προγράμματος «Γινόμαστε μικροί Βιβλιοθηκονόμοι» κι αφού είχαμε ολοκληρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι των δραστηριοτήτων μας επισκεφτήκαμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λέρου μαζί με την Ε΄1 τάξη της κας Ελένης Μποζίνη. Εκεί ο υπεύθυνος της Βιβλιοθήκης κος Δημήτρης Σταματέλος μας έδωσε όλες τις λεπτομέρειες του επαγγέλματός του ύστερα από μία μικρή συνέντευξη που του πήραμε ενώ μας ξενάγησε στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης εξηγώντας μας τον κανονισμό λειτουργίας της. Έπειτα, διαβάσαμε βιβλία κατάλληλα σχεδιασμένα για παιδιά με τύφλωση ενώ ασχοληθήκαμε με την επεξεργασία του παραμυθιού με τον τίτλο: «Πού πήγαν τα Χριστούγεννα;» του Βαγγέλη Ηλιόπουλου. Τα παιδιά έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον για το χώρο της βιβλιοθήκης και συμπλήρωσαν ειδική αίτηση για να γίνουν μέλη της βιβλιοθήκης και υποσχέθηκαν στον εαυτό τους αλλά και στον κο Σταματέλο ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να αναπτύξουν τόσο τη δικιά τους βιβλιοθήκη ώστε να δημιουργηθεί κλίμα συνεργασία και ανταλλαγής απόψεων με τη δημοτική βιβλιοθήκη που και μεγαλύτερη είναι αλλά και λειτουργεί για αρκετά χρόνια στη Λέρο! Κερδίσαμε, πράγματι, αρκετά από αυτή την επίσκεψη!
Οι μαθητές γίνονται δάσκαλοι!
Πολλοί παιδαγωγοί και ψυχολόγοι συμφωνούν πως πολλές φορές τα παιδιά μαθαίνουν πολύ καλύτερα κάτι όταν καλούνται να το διδάξουν. Στο συμβούλιο της τάξης μας, λοιπόν, συζητήσαμε σχετικά με τις δεξιότητές μας και αποφασίσαμε να αφιερώσουμε στον καθένα μας ένα συγκεκριμένο χρόνο παρουσίασης ενός μαθήματος στους υπόλοιπους συμμαθητές του. Έτσι κι έγινε! Ο Ορφέας, έχοντας πατέρα Φυσικό και λατρεύοντας παράλληλα τη Ρομποτική μας δίδασκε προγραμματισμό και μας έκανε συχνά πειράματα φυσικής με υλικά από το εργαστήριο του μπαμπά του. Από την άλλη, ο Δημήτρης ασχολούμενος για χρόνια με την εκμάθηση Λύρας ανέλαβε να μας δείξει το όργανό του και να μας μιλήσει γι' αυτό αλλά ανέλαβε και να μας ψυχαγωγήσει όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω. Συνεχίζοντας, ο Μιχάλης, επειδή βοηθούσε τον πατέρα του σε δουλειές στο συνεργείο ήξερε απ' έξω κι ανακατωτά να κατασκευάζει κυκλώματα και μας έδειξε με ωραίο τρόπο την τεχνική αλλά και τα αποτελέσματά του. Τέλος, επειδή κι οι υπόλοιποι ζηλέψαμε, αποφασίσαμε μαθήματα γεωγραφία, γλώσσας ή και φυσικής να τα παρουσιάζουν οι μαθητές σε ομάδες με περιληπτικό τρόπο και με συνοδευτικές εικονογραφήσεις που παρουσίαζαν συνοπτικά το περιεχόμενο του μαθήματος. Τελικά, είδαμε ότι οι μαθητές πολλές φορές μπορούν να εξηγήσουν πολύ καλύτερα τις βασικές ιδέες ενός μαθήματος πόσω μάλλον αν τους δώσεις και τη δυνατότητα να δημιουργήσουν και το δικό τους εποπτικό υλικό διδασκαλίας! Παρακάτω η δουλειά μας την εγκυρότητα της οποίας ενίσχυσε ένας φίλος της ομάδας μας προτρέποντας μας ύστερα να διαβάσουμε το ακόλουθο άρθρο...
Συνεργασία της Ε΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Λακκίου Λέρου και του Τμήματος Υποδοχής του σχολείου με το LEDU (Εκπαιδευτικό Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης Προσφύγων Λέρου)
Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος με τίτλο: «Το σχολείο πέρα από τα σύνορα», η τάξη μας συνεργάστηκε με την Ε΄1 τάξη της κας Έλενας Μποζίνη που υλοποιούσε το πρόγραμμα και με τη συνεργασία και του Τμήματος Υποδοχής Προσφύγων του σχολείου μας με υπεύθυνη εκπαιδευτικό την κα Πότσου Αικατερίνη. Κατά τη διεξαγωγή του προγράμματος αυτού στόχος ήταν η δημιουργία κλίματος συνεργασίας και αλληλεγγύης με το Εκπαιδευτικό Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης Προσφύγων Λέρου, LEDU με στόχο την ομαλή είσοδο και προσαρμογή των προσφυγόπουλων στην Ελληνική Πραγματικότητα και παιδεία αλλά και την ανάπτυξη συναισθημάτων ενσυναίσθησης από τους μαθητές της Ε΄ Τάξης του Δημοτικού Λακκίου προς τις ανάγκες αλλά και το χαρακτήρα των παιδιών των προσφύγων και εν δυνάμει συμμαθητών και συμπολιτών τους.
Η ARSIS - Association for the Social Support of Youth έγραψε πιο αναλυτικά στην επίσημε σελίδα της στο Facebook γι' αυτές τις δράσεις τα κάτωθι:
«Ο Ιούνιος ήταν ένας μήνας συνάντησης και παιχνιδιού για τους μικρούς/ες μαθητές/ριες του εκπαιδευτικού κέντρου μη τυπικής εκπαίδευσης προσφύγων LEDU στη Λέρο και εκείνους/ες του Δημόσιου Δημοτικού Σχολείου Λακκίου Λέρου.
Είχε προηγηθεί την Τετάρτη 30 Μαΐου 2018 επίσκεψη του δημοτικού σχολείου του Λακκίου στη δομή μας. Σε ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες για την υποδοχή των μαθητών έγινε η γνωριμία και με σκοπό τα παιδιά να έρθουν πιο κοντά, παρά τη δυσκολία στην επικοινωνία λόγω της γλώσσας, οργανώθηκαν κάποιες δραστηριότητες με σκοπό τη συνεργασία και τη διασκέδαση των μαθητών των δύο σχολείων. Μερικές από αυτές ήταν το κυνήγι θησαυρού, το οποίο με τη βοήθεια των μαθηματικών ενέπλεξε τα παιδιά σε ένα παιχνίδι γνώσεων, κίνησης και συνεργασίας, ζωγραφική με πινέλα και έκθεση των έργων τους σε περίοπτη θέση στο σχολείο μας, για να τα καμαρώνουν όλοι και χειροτεχνίες με ανακυκλώσιμα υλικά.
Ακολούθησε προβολή ταινίας μικρού μήκους με τίτλο "If the world were a small village", που πραγματευόταν την πολυπολιτισμικότητα μέσω κινουμένων σχεδίων, δραστηριότητα η οποία κέντρισε το ενδιαφέρον των παιδιών και καθώς επιλέχτηκε με μεγάλη προσοχή ήταν και εύκολα κατανοήσιμη από τα παιδιά. Η προβολή έκλεισε με συζήτηση, παρατηρήσεις και απορίες από τα παιδιά με τη βοήθεια διερμηνέα, ώστε όλα τα παιδιά να καταλαβαίνουν τις ερωτήσεις και τις διαπιστώσεις σε όλες τις γλώσσες.
Τέλος η συνάντηση μας έληξε με ζωγραφική και την ανταλλαγή αναμνηστικών ζωγραφιών τις οποίες αντάλλαξαν μεταξύ τους τα παιδιά των δύο σχολείων και με την προσμονή να συναντηθούν στο δημόσιο σχολείο την επόμενη φορά.
Την Πέμπτη 31/05/2018 πραγματοποιήθηκε επίσκεψη της μίας τάξης των παιδιών του LEDU (9-11 χρονών) στο Δημοτικό Σχολείο Λέρου. Φτάνοντας στο δημόσιο σχολείο μας υποδέχτηκαν οι μαθητές της Ε΄ τάξης δημοτικού, που τους γνωρίζαμε ήδη, με ένα δια δραστικό παιχνίδι. Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί των δύο τμημάτων μας ξενάγησαν στο σχολείο, αναφέροντας τόσο ιστορικά γεγονότα που αφορούσαν το κτήριο και τις προηγούμενες λειτουργίες του, όσο και την δομή της εκπαιδευτικής πράξης. Κατά την ξενάγηση παρακολουθήσαμε μέρος μαθήματος μαθηματικών, στο οποίο συμμετείχαν ενεργά οι μαθητές του LEDU, καθώς και μέρος πρόβας της χορωδίας του σχολείου. Για το τέλος της ξενάγησης οι εκπαιδευτικοί άφησαν την αίθουσα ένταξης προσφύγων και μεταναστών μαθητών του σχολείου. Την διαδικασία της ξενάγησης βοηθούσαν παιδιά οικογενειών που έχουν αιτηθεί άσυλο και πραγματοποιούν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στο LEDU.
Συνεχίσαμε στην αίθουσα εικαστικών, όπου διαβάστηκε στα παιδιά παραμύθι με περιεχόμενο την ισότητα των λαών και πραγματοποιήσαμε ένα μικρό διάλειμμα.
Τέλος. κλείσαμε την επίσκεψή μας με ομαδική εικαστική δραστηριότητα (ζωγραφιά σε πανό και χάρτινη κατασκευή δέντρου), στην οποία συμμετείχαν μαθητές και από τα δύο σχολεία.
Την Πέμπτη 7 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη επίσκεψη του LEDU στο δημοτικό σχολείο του Λακκίου. Οι εκπαιδευτικοί υποδέχτηκαν τους μικρότερους μαθητές (6-8 χρονών) και το προσωπικό του σχολείου μας, όπου και πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στους χώρους του δημοτικού με την ιδιαίτερη ιταλική αρχιτεκτονική.
Στην συνέχεια τα παιδιά σε ειδικά επιλεγμένο χώρο για τις ανάγκες της επίσκεψης, ζωγράφισαν σε μεγάλα χαρτόνια ανά τρεις μικτές ομάδες. Κάθε ομάδα είχε και μια διαφορετική θεματική ενώ χρησιμοποιήθηκαν κηρομπογιές για τις ζωγραφιές τους. Η πρώτη ομάδα είχε θεματική «πολύχρωμο σχολείο», η δεύτερη «Λέρος μέσα από τα μάτια των παιδιών», και η τρίτη «ο κόσμος των ονείρων μας». Τα παιδιά έδειξαν ενθουσιασμό ενώ η συνεργασία τους ήταν άψογη και ενσωματώθηκαν όλα πολύ εύκολα. Το τελευταίο 45 λεπτό, τα παιδιά βγήκαν στην αυλή και ασχολήθηκαν, με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών, με δυο δραστηριότητες. Στη πρώτη δραστηριότητα τα παιδιά κάθισαν σε δυο ισάριθμες μικτές ομάδες απέναντι, τους δόθηκαν εκατέρωθεν αριθμοί στο καθένα, ενώ στο μέσο της απόστασης υπήρχε τοποθετημένο ένα καπέλο που οι δύο αριθμοί καλούνταν να τρέξουν για να το φέρουν στην ομάδα τους πρώτοι. Όποιος το κατάφερνε αυτό έπαιρνε πόντο και η ομάδα του. Σε αυτή τη δραστηριότητα δόθηκε και πάλι βάση στην έννοια της συνεργασίας και της ομάδας. Η δεύτερη δραστηριότητα είχε αμιγώς πολυπολιτισμικό χαρακτήρα καθώς τα παιδιά κάθισαν γύρω από μια δοκό όπου στην κορυφή της ήταν κολλημένες πολύχρωμες κορδέλες. Έτσι το κάθε παιδί πιάνοντας από μια άκρη έπρεπε να μπει στον κύκλο και να ακολουθήσει τα υπόλοιπα παιδιά μέχρι ο κύκλος να κλείσει και να «ενσωματώσει» κάθε παιδί. Παράλληλα, ακουγόταν από τα μεγάφωνα το γνωστό παιδικό τραγούδι «τα παιδιά της γης». Η επίσκεψη έκλεισε με παιδιά και εκπαιδευτικούς να μας αποχαιρετούν και να ανανεώνουμε το ραντεβού μας ξανά στο μέλλον, ενώ μας δωρίσθηκε και ένα από τα κολλάζ που φτιάξαμε όλοι μαζί.
Τα παιδιά το διασκέδασαν, συνεργάστηκαν, έπαιξαν και έκαναν φιλίες αποδεικνύοντας πως η γλώσσα δεν είναι αρκετή για να κρατήσει την απόσταση μεταξύ τους».
Η ARSIS - Association for the Social Support of Youth έγραψε πιο αναλυτικά στην επίσημε σελίδα της στο Facebook γι' αυτές τις δράσεις τα κάτωθι:
«Ο Ιούνιος ήταν ένας μήνας συνάντησης και παιχνιδιού για τους μικρούς/ες μαθητές/ριες του εκπαιδευτικού κέντρου μη τυπικής εκπαίδευσης προσφύγων LEDU στη Λέρο και εκείνους/ες του Δημόσιου Δημοτικού Σχολείου Λακκίου Λέρου.
Είχε προηγηθεί την Τετάρτη 30 Μαΐου 2018 επίσκεψη του δημοτικού σχολείου του Λακκίου στη δομή μας. Σε ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες για την υποδοχή των μαθητών έγινε η γνωριμία και με σκοπό τα παιδιά να έρθουν πιο κοντά, παρά τη δυσκολία στην επικοινωνία λόγω της γλώσσας, οργανώθηκαν κάποιες δραστηριότητες με σκοπό τη συνεργασία και τη διασκέδαση των μαθητών των δύο σχολείων. Μερικές από αυτές ήταν το κυνήγι θησαυρού, το οποίο με τη βοήθεια των μαθηματικών ενέπλεξε τα παιδιά σε ένα παιχνίδι γνώσεων, κίνησης και συνεργασίας, ζωγραφική με πινέλα και έκθεση των έργων τους σε περίοπτη θέση στο σχολείο μας, για να τα καμαρώνουν όλοι και χειροτεχνίες με ανακυκλώσιμα υλικά.
Ακολούθησε προβολή ταινίας μικρού μήκους με τίτλο "If the world were a small village", που πραγματευόταν την πολυπολιτισμικότητα μέσω κινουμένων σχεδίων, δραστηριότητα η οποία κέντρισε το ενδιαφέρον των παιδιών και καθώς επιλέχτηκε με μεγάλη προσοχή ήταν και εύκολα κατανοήσιμη από τα παιδιά. Η προβολή έκλεισε με συζήτηση, παρατηρήσεις και απορίες από τα παιδιά με τη βοήθεια διερμηνέα, ώστε όλα τα παιδιά να καταλαβαίνουν τις ερωτήσεις και τις διαπιστώσεις σε όλες τις γλώσσες.
Τέλος η συνάντηση μας έληξε με ζωγραφική και την ανταλλαγή αναμνηστικών ζωγραφιών τις οποίες αντάλλαξαν μεταξύ τους τα παιδιά των δύο σχολείων και με την προσμονή να συναντηθούν στο δημόσιο σχολείο την επόμενη φορά.
Την Πέμπτη 31/05/2018 πραγματοποιήθηκε επίσκεψη της μίας τάξης των παιδιών του LEDU (9-11 χρονών) στο Δημοτικό Σχολείο Λέρου. Φτάνοντας στο δημόσιο σχολείο μας υποδέχτηκαν οι μαθητές της Ε΄ τάξης δημοτικού, που τους γνωρίζαμε ήδη, με ένα δια δραστικό παιχνίδι. Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί των δύο τμημάτων μας ξενάγησαν στο σχολείο, αναφέροντας τόσο ιστορικά γεγονότα που αφορούσαν το κτήριο και τις προηγούμενες λειτουργίες του, όσο και την δομή της εκπαιδευτικής πράξης. Κατά την ξενάγηση παρακολουθήσαμε μέρος μαθήματος μαθηματικών, στο οποίο συμμετείχαν ενεργά οι μαθητές του LEDU, καθώς και μέρος πρόβας της χορωδίας του σχολείου. Για το τέλος της ξενάγησης οι εκπαιδευτικοί άφησαν την αίθουσα ένταξης προσφύγων και μεταναστών μαθητών του σχολείου. Την διαδικασία της ξενάγησης βοηθούσαν παιδιά οικογενειών που έχουν αιτηθεί άσυλο και πραγματοποιούν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στο LEDU.
Συνεχίσαμε στην αίθουσα εικαστικών, όπου διαβάστηκε στα παιδιά παραμύθι με περιεχόμενο την ισότητα των λαών και πραγματοποιήσαμε ένα μικρό διάλειμμα.
Τέλος. κλείσαμε την επίσκεψή μας με ομαδική εικαστική δραστηριότητα (ζωγραφιά σε πανό και χάρτινη κατασκευή δέντρου), στην οποία συμμετείχαν μαθητές και από τα δύο σχολεία.
Την Πέμπτη 7 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη επίσκεψη του LEDU στο δημοτικό σχολείο του Λακκίου. Οι εκπαιδευτικοί υποδέχτηκαν τους μικρότερους μαθητές (6-8 χρονών) και το προσωπικό του σχολείου μας, όπου και πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στους χώρους του δημοτικού με την ιδιαίτερη ιταλική αρχιτεκτονική.
Στην συνέχεια τα παιδιά σε ειδικά επιλεγμένο χώρο για τις ανάγκες της επίσκεψης, ζωγράφισαν σε μεγάλα χαρτόνια ανά τρεις μικτές ομάδες. Κάθε ομάδα είχε και μια διαφορετική θεματική ενώ χρησιμοποιήθηκαν κηρομπογιές για τις ζωγραφιές τους. Η πρώτη ομάδα είχε θεματική «πολύχρωμο σχολείο», η δεύτερη «Λέρος μέσα από τα μάτια των παιδιών», και η τρίτη «ο κόσμος των ονείρων μας». Τα παιδιά έδειξαν ενθουσιασμό ενώ η συνεργασία τους ήταν άψογη και ενσωματώθηκαν όλα πολύ εύκολα. Το τελευταίο 45 λεπτό, τα παιδιά βγήκαν στην αυλή και ασχολήθηκαν, με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών, με δυο δραστηριότητες. Στη πρώτη δραστηριότητα τα παιδιά κάθισαν σε δυο ισάριθμες μικτές ομάδες απέναντι, τους δόθηκαν εκατέρωθεν αριθμοί στο καθένα, ενώ στο μέσο της απόστασης υπήρχε τοποθετημένο ένα καπέλο που οι δύο αριθμοί καλούνταν να τρέξουν για να το φέρουν στην ομάδα τους πρώτοι. Όποιος το κατάφερνε αυτό έπαιρνε πόντο και η ομάδα του. Σε αυτή τη δραστηριότητα δόθηκε και πάλι βάση στην έννοια της συνεργασίας και της ομάδας. Η δεύτερη δραστηριότητα είχε αμιγώς πολυπολιτισμικό χαρακτήρα καθώς τα παιδιά κάθισαν γύρω από μια δοκό όπου στην κορυφή της ήταν κολλημένες πολύχρωμες κορδέλες. Έτσι το κάθε παιδί πιάνοντας από μια άκρη έπρεπε να μπει στον κύκλο και να ακολουθήσει τα υπόλοιπα παιδιά μέχρι ο κύκλος να κλείσει και να «ενσωματώσει» κάθε παιδί. Παράλληλα, ακουγόταν από τα μεγάφωνα το γνωστό παιδικό τραγούδι «τα παιδιά της γης». Η επίσκεψη έκλεισε με παιδιά και εκπαιδευτικούς να μας αποχαιρετούν και να ανανεώνουμε το ραντεβού μας ξανά στο μέλλον, ενώ μας δωρίσθηκε και ένα από τα κολλάζ που φτιάξαμε όλοι μαζί.
Τα παιδιά το διασκέδασαν, συνεργάστηκαν, έπαιξαν και έκαναν φιλίες αποδεικνύοντας πως η γλώσσα δεν είναι αρκετή για να κρατήσει την απόσταση μεταξύ τους».
Συμβούλιο Τάξης όπως Εκκλησία του Δήμου
Το Συμβούλιο Τάξης είναι μία δραστηριότητα που έχουμε καθιερώσει πλέον στα Αερόστατα αλλά αυτή τη φορά προσπαθήσαμε, όταν μας το επέτρεπε ο καιρός να το προσεγγίσουμε λίγο διαφορετικά. Όπως γνωρίζουμε η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην Αρχαία Αθήνα, και πραγματοποιούνταν στο λόφο της Πνύκας, στην Αγορά ή στο Θέατρο του Διονύσου. Η συνέλευση ήταν ανοιχτή σε όλους και εξασφάλιζε την ισότητα του λόγου, παρέχοντας το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας. Μάλιστα, η πλήρης ελευθερία του λόγου μεταφραζόταν ως κοινωνική αρετή, δηλαδή ειλικρίνεια και ως πολιτικό εργαλείο, δηλαδή σθεναρή έκφραση της γνώμης. Μια τέτοια διαδικασία προσπαθήσαμε να αναβιώσουμε με τους μαθητές της Ε΄2 τάξης του Δημοτικού Σχολείου Λακκίου. Συχνά τους δινόταν η δυνατότητα να μιλήσουν για τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ίδιοι ή η τάξη σαν σύνολο και πρότειναν η αποζητούσαν λύσεις σε ό,τι τους απασχολούσε! Πολλές φορές διαφωνούσαν μεταξύ τους αλλά συχνά έβρισκαν τον ''κοινό'' τόπο κι αυτό μας ευχαριστούσε όλους. Βέβαια για τη ψήφιση των κανόνων ή των αποφάσεων του συμβουλίου ο σεβασμός στην πλειοψηφία ήταν δεδομένος ενώ η ψήφος του δασκάλου δεν είχε κάποια παραπάνω αξία ή βαρύτητα! Όλα γίνονταν σε ένα πλαίσιο ελεύθερο αλλά και δημοκρατικό.
Ημέρα εορτασμού των Ανθρώπων με αναπηρία
(Εστίαση στην τύφλωση)
Η επαφή μας με την αναπηρία ήρθε μέσα από το βίωμα! Ακούσαμε, ρωτήσαμε, συζητήσαμε και μάθαμε πώς είναι να ζεις τη διαφορετικότητα, να τη μεγαλώνεις, να τη φροντίζεις και να την αγαπάς! Ευχαριστούμε την Ειρήνη που μπήκε στην τάξη μας ως μητέρα - μαθήτρια - δασκάλα και μας δίδαξε ένα αληθινό μάθημα ζωής! Αυτό που κρατήσαμε ως συμπέρασμα είναι ότι τελικά, εμείς οι ίδιοι κάνουμε τους ανθρώπους "ανάπηρους" κι όχι η δυσκολία που μπορεί να φέρουν τα άτομα με αναπηρία... Αν δεν αλλάξουμε εμείς κάτι οι πραγματικά δυνατοί της ζωής θα μένουν αόρατοι... αφανείς! Γιατί, ναι, όταν μπορείς να μιλάς ακόμη κι αν δεν ακούς, όταν μπορείς να παίζεις μπάλα ακόμα κι αν δε βλέπεις ακόμα κι όταν ζωγραφίζεις υπέροχα τοπία στα διαλείμματα της παράνοιάς σου, εσύ είσαι ο ήρωας στον οποίο θέλω να μοιάσω κι όχι εγώ! Κι αν μου ζητάτε παράδειγμα αλλαγής, θα σας πρότεινα απλά να μοιράζετε αβίαστα τα χαμόγελο και την αγάπη σας! Μην τα συγκρατείτε... Μην τα καταπιέζετε! Μην τα κρατάτε μόνο γι'αυτούς που σας αγαπούν! Το δύσκολο είναι να ανοίξετε και να δείτε καθαρά και με ειλικρίνεια τα μάτια αυτού που δεν αντέχετε να δείτε! Αν ξεκινήσουμε με αυτή την αλλαγή... Πιστέψτε με, μετά θα έρθουν πολλά από μόνα τους!
Με εκτίμηση κι αγάπη,
Ο Δάσκαλος της Ε΄2 τάξης Κόλλιας Γεώργιος
Με εκτίμηση κι αγάπη,
Ο Δάσκαλος της Ε΄2 τάξης Κόλλιας Γεώργιος
|
|